Malas na Byernes

Bad friday, its like friday the 13th, Pag ka nga naman minalas ka wagas ang buhos...

Aksidenting na banga ng asawa ko ang isang batang lalake, tumatakbo kasi yung bata ng nakalingon sa likod, huli na nang makita ng asawa ko at humampas ang ulo ng bata sa side mirror ng sasakyan. Ganun pala ang pakiramdam pag nasa police station ka lalo na at nasa ibang bansa ka, sa tapat nung kwartong pinag gigisahan sayo ng police ay ang selda ng kulungan,. nakaka paranoid, nakakawala ng katinuan lalo na pag nakikita mo ang sitwasyon nung mga nakakulong. Plead not guilty yun ang sagot ng asawa ko habang kinakausap sya ng police, Accident happened and i have no intention to run away. I did not bump the child , he is running towards me and bump in the side mirror of the car. Pero ginigiit ng isang police na sinadya at gustong takbuhan ng asawa ko ang bata,  mararamdaman mo ang discrimination, dahil iba ang kulay ng balat mo, dahil sa utak nila akala nila limpak limpak ang pera mo. Nakakatakot mag tagal sa lugar na yun, nakaka paranoid ng utak. Buti na lang ang ina nung bata ay nag tratrabaho sa companyang pinapasukan namin, buti na lang at kilala nila kami, alam nilang di kami tarantadong tao na basta lang tatakbo sa responsibilidad, maayos naman na nagamot ang bata at me tahi  na tinamo sa bandang ulo, maayos naman sya at walang masyadong grabing sugat sa katawan, clear sya yun ang sabi ng Doctor . Pinag pyansa naman kami ng higit pa sa dapat na pyansa, higit pa sa pyansang pinataw dun sa kalahi nilang nagnakaw at nanakit ng isang forefinger. Para wala nang gulo pa nagbayad na lang kami, wala eh ganun talaga iba ang lahi mo kaya iba rin ang trato sayo. Me hearing pa kami sa Dec. 13, bahala na si God sa amin, Nakausap namin yung Ina ng bata at binayaran namin lahat ng Medical expenses,  accept naman nilang aksedenti ang pangyayari, sana di na sila mag sampa ng kaso. Sana ma drop na ang kaso sa Dec. 13, para maging masaya pasko namin.

Ang Bagsik ni Yolanda

Yolanda ang kembot mo ay sobrang mapanira
Delubyung taglay mo winarak ang puso ko
bawat yapak mo buhay ang kinitil mo
sa bawat indak  mo pagkawasak ng ng bayan ko.

Yolanda Yolanda hayop ang bagsik mo
Lupang tinira mo bagsak lahat kahit bahay na bato
inagaw mo ang buhay ng bawat tao
ang himig ng hangin moy bangungot sa ala ala ko .

Yolanda isa kang apokalipto, isa kang kawal ni kamatayan
bakit inosente ang tinira mo, kung ikay gutom sa kaluluwa
Sa malaking palasyo, naglipana ang dwapang at  mga halang
Naglipana ang buwaya at baboy na matataba.

Yolanda kung yun sana ang binisita mo
di sanay nagsasaya ang karamihan inbis na luksa
di sanay nabusog ka pa ng sobra sobra
di sanay walang libong buhay ang nawala.

My Plea

My hearts is devastated
with the news that float
a massive typhoon sailed
in the depth of my root

I beg for the god's and goddess
spare my country i plead
just let her pass by
with out taking any lives.

My mother was brutally beaten
by its own son's and daughter's
taking every penny of her pocket
taking even help from her friend


A great quake had shaken her up
A great wealth has been stolen

Pestilence have weaken his knees
Oh please god spare her plea


and the rain pour from the deepest part of the jungle
 where slithering snake dwell with its own devil
let thier be light to chase away the darkness
As i chant this little prayer... 


Eurus blew a divine breeze
cast away typhoon at east
pull the cord of devastation
save my land to its destruction.





 

Mirror

Picture taken from google

She is a girl, with a big crown in her head
She put a make up before she leave
She's equivalent to perfect on her peers
She put a big smile to everyone at near.

She is a girl who everyone envy
She is a love of every mans dream
She has to put a high heel shoes
So no one notice her trembling foot

She is a girl so loved and beautiful
She is the girl who's equal to perfect
but in her mirror she shed a tear
Coz she's also a girl with pain and fear.

Self Pity

Drawn by Amelie Ami Chan

I don't know until when can I hold on
on keeping a promise sealed with blood
I dont know until when I can be free
on stakes are the knot tied by thee.

I paint my tears with a smile
trying to hide the pain inside
Sunrise failed to smile
Sunset open arms so wide.

Ahhh Sunset You use to be fun
now sunset sets fire in my mind
pulling me down to the pit
shivering with cold and fire beneath.

Dear Self

I need to talk to my self, para makahinga ng kunti....

Kamusta ka na, ok ka lang ba? yan ang bungad sa akin ng sarili ko sa salamin, di ako maka imik, maga pa rin ang mga mata sa magdamag na pag iyak... tumingin ako sa bintana, nagpipigil ng luha.
Okey lang ako... lahat naman dumadaan sa ganitong problema... lilipas rin to, kailangan ko lang iluha kasi ang bigat lang sa dibdib, ang bigat dalhin...

Malungkot syang nakatingin sa akin, sabi nya sana nandyan lang ako sa tabi mo para e comfort ka, wag ka mag alala.. kausapin mo lang ako di kita iiwan nandito lang ako.. pilit lang na ngiti ang ginanti ko sa kanya. Buti pa sya kaya akong unawain, buti pa sya kaya nyang lawakan ang kanyang pag iisip at iniintindi ang lahat ng aking sinasabi nang hindi agad nag jujump into conclusion.... buti pa sya di nanunumbat sa mga bagay na naibigay at nai sakripisyo nya para sa skin...

Bumuhos na naman ang ulan.. walang tigil at malakas kasabay nun ang pagbuhos ng mga luha sa aking mata, sabi ng sarili ko, kita mo umuulan na, binubuhos ng langit ang luha para madala ng tubig ang dumi sa daan.. ikaw namay pansamantalang sumisilong, para pag labas ng araw yung daraanan mong daan wala nang dumi, wala nang mga bato na nakaharang...

Sinapupunan

 

Artist: Alan Schwartz

Ikaw at sya muling nag-isa

Sa haplos ng nagbabagang init

Sa diwa ng pag-ibig

Humimlay ang alalang inukit

Ang pagsasanib ay naging isa

Buhay ang syang nalikha

Sa unang pintig ng puso

Himalang kay sarap ipagsaya

Sa sinapupunan ang unang tahanan

Pagmamahal ni Ama ang syang sandigan

Ang himig ni Ina ang syang hele sa aking pagtulog

Sa kweneto ng pagibig, ako ay nahubog.

Sa bawat buwang nag daraan

Sa mga bawat pagbabagong nagaganap

Sa bawat yugto kalakip ang pag-ibig ni Ina

Sa bawat sipa kayakap ang haplos ni Ama.

Sa sinapupunan may di sila Makita

Ngunit init ng pag-ibig aking nadarama

Pinupuno ang puso ko sa ng ligaya

Nananabik na silay makita

Walang tamang salitang mailalarawan

Ang saying sumambulat sa aking kapaligiran

Sa araw ng aking kapanangakan

Luha at tuwa ay nagsanib sa iisang diwa.

Maskara Ni Hudas

Ang sarap ng yung ngiti
Tila angel sa langit na kay puti
Ngunit sa likod ng bawat nilalabi
Kawit ni kamatayan ang yung hinahabi

Dito sa bayan ng mga baluga
Pinangako mo ay sagana
Nagbayad ang mga timawa
upang makamit ang pangakong kay saya
Ngunit maltrato sa singkit ang nahita.


Si manong ngayo'y naghihinagpis
Pamilya sa pinas ay nahahapis
sa bagyong humahangos sa inis
ne singko walang maihagis

Puso koy nawasak
ng matanto ang dinanas
Ikaw na naka maskarang hudas
wala mang tulong na ginawad
bagkus nangutya pa ng wagas

Di mailarawan ang yung suot na maskara
nang magulantang ka sa aking naging aksyon
halika at humarap ka, magtuos tayobg dalawa
ako naman ay laging handa

Ngunit gaya ng iyong naging gawi
Maskara ni hudas ay iyong ginamit
nakangiti sa akin na kay tamis
tila angel sa langit na umaawit
inosenting tukmol ang yung gamit.


Sadyang ganid ka, uhaw sa kwarta
ahasin ka nawa ng yung sariling maskara
nang madanas mo ang hirap
at sakit na dinulot mo sa iba.

NOSTALGIC

Happy Days with Pudra.. He will always be the Best Father in the Universe

I open my blog to read some of the writings of the blogger I follow.
there is one particular blogger who i always read his work, Limarkx 214 i open one of his work titled
 EUTHANASIA by limarx214 (http://limarx214.blogspot.com/2013/08/euthanasia-reblog.html)

One word to describe how i feel now after reading it.. NOSTALGIC... feels like i was grab by some sort of shadow and brought me back in time when i have to endure the pain of seeing my father with the tubes that keep his heart beat... keeping him alive but soulless.. The pain of angry to GOD for why HE had chosen my father to suffer this incurable curse, when there are lots of maniac roaming in the word who doesn't even deserve to live.

Every word Mr. Limarkx mention on his blog strike back like a blade of samurai, cutting my flesh in a thin slices. Every moment on that day is like hell, when i have to watch him with my own eyes as the life drain out of my father's body. I did everything to grab his soul, I gave all my best to chase the reaper away, in some point i almost... almost sold my soul.

In all sort of gambling i lost big time in this game. I bet everything, i bet my whole chips... all in, I got 4 Aces on my hand .. the reaper got Royal Flush.. this dark hooded robe flush my father's life right into the pit of death.The reality was like a drugs that brain freeze me and my emotion. No tears no words... totally empty, totally lost.

My Father was not perfect but he is the best, he is my strength, my guardian angel, my ultimate HERO, my savior. He was the only person who believes in me when everyone around me  try to knock my spirit down, He is the only one who grab my hand and help me to stand in my feet every time I stumble. He always tell me to stand, lift my head up and believed to my self, that I am worth of everything, that I m strong. He taught me to be tough, but the latter crashed down when he left.

For six consecutive months I was soulless.. six months  of slapping the reality into my face,  then he come back and visit me in my dreams, he have given me a reason to feel alive, that's when I got my third child and I fully restored my life the day i saw my little angel's face, a replica of my father. It may sound crazy but in a way my father tap me in my shoulder to remind me that I have a family who depend on me and who love me, and that I have not to worry if ever I stumble in this road that I am traveling, coz I have my husband next to me to help me stand and my children to give me strength  on this walk of life... most specially He remind me that I am not alone.

Ramdom 1.0

First time mag random, maraming nais isigaw ang aking isipan, ngunit wala akong mahanap na tamang salita upang ibahagi sya, kaya mag random na lang ako sa mga nangyari sa aking nitong nag daan na araw.




1. Masaya at pagod ang week end, sa kaunaunahang pagkakataon nakapanood ng sine kasama ang mga anak at buong napanood ang palabas, madalas kasi nasa kalagitnaan na ng palabas ay nag yayaya nang lumabas ang mga bata. Iba siguro ang dating ng mga menions at talaga namang nag stick till the end ang mga kiddo's ko.

2. Habang nanood ng sine, sa sobrang tuwa ng aking bunsong anak, isinabog nya ang popcorn at pinaulanan ang nasa tapat namin, buti na lang at mabait ang kana na nasa tapat namin, sabi nya Dont worry .. its ok he just a kid and so adorable.. ngumiti na lang ako at nag sorry sabay hawak sa kamay ng aking bunso, natakot akong pahabain pa ang aming pag uusap at baka lumabas akong duguan ang ilong.

 3. Its a sad monday ang tatay ng aking Mama Kele ( yaya ng aking mga junakis ) ay namatay, maga ang kanyang mata nang pumasok, bigla tuloy ako nalungkot at naalala ko ang lungkot na naramdaman ko nung ang aking tatay ang namatay. Kaya Sad day din kasi pinauwi ko sya ibig sabihin walang magbabantay sa aking mga anak, wala akong kasambahay at me work pa, kaya lagare ako akya baba sa office at sa aming kwarto. ( sa isang building lang kasi ang tinutuluyan namin at ang pinagtratrabahuan ko )

4. Tumulo ang laway ko sa ganda ng Sony Xperia, ipinangalandakan ng anak ng amo ko ang kanyang new phone Sony Xperia, tapos bigla bigla nag ring ang kanyang phone , gusto kung matawa pero inubos ko ang powers ko para pigilan yun dahil kalalaking tao ang kanyang ring tone ay "Hey i just meet you and this is crazy but here's my number so call me maybe".

5. Pagod much nitong tuesday at wed dahil wala ang aking Mama kele ang hirap mag trabaho at maging isang Ina ng sabay. sakit sa bangs pero masaya naman.

Byernes

Dalawang bagay lang ang nagyayari sa akin twing Byerness
1. Byernes Madness
2. Byernes Nganga-ness

1. Byernes Madness- ito ay nangyayari sa aking twing kinsenas at katapusan ng bawat buwan, aligaga sa pag impake ng mga sahod ng mga trabahador twing kinsenas, magkapong nakakulong sa apat na sulok ng silid kasama ang dalawang Swazi at isang pulis na armado ng M-16 na Riffle. Apat na oras din ang aming ginugugol sa pagimpake ng sahod ng mga tao.
 Ang pinaka ayaw ko na byernes ay pag natataon ito ng katapusan, sabay sabay ng pasahod sa mga kinsenas at buwanan, kasabay pa ng patong patong na updating ng mga accounts at kung anu-ano pang patungkol sa kaperahan at mga dapat bayaran. Ni pag-ihi at pag sulyap sa mahal kung FB ay di ko magawa. haggard na haggard ang isip utak, katawan at maging ang aking kaluluwa pag nagtatagpo ang byerness at katapusan ng bawat buwan. I fell so freakin sick and i hate this days .

2. Byernes Nganga-ness - ito ang isa sa pinak super like at pinaka nakakaasar na araw ko,
pinaka like dahil petiks ako, walang rush na trabaho, walang presure at di pagod, payapa ang utak, katawan at maging kaluluwa ko. Dito madalas lumilipad ang aking isipan, pag sinumpong ng pagkamakata, nakakagawa ng tula o kwentong ewan lang, ito rin ang chat time ko sa mga friends ko at kamag anak sa pinas. at dahil di busy minsan sa halos maghapon ubos ko ang oras sa chat.
pinaka ayaw ko rin ito minsan pag hangin ang laman ng utak ko, o di kaya ay  talagang nganga lang sa maghapon, kung pwede mo lang hilain ang kamay ng relo para tumakbo ng mabilis ang bawat tiktak ng oras, Masakit sa pwet at likod lalo na kung maghapon kang uupo at tutunganga lang sa harap ng computer, walang ka chat at walang gana sa mga candy crush o ano pang palaro ng FB, nakaka antok din ang mga araw na ito pero bawal matulog kung ayaw mong mapatalsik sa yong trabaho.

Ang mga Byernes ko ay parang larawan ng aking buhay, minsan maulan minsan maaraw. Sabi nga nila pag di ka nakadala ng payong habang maulan, magtampisaw ka na lang at maglaro, makipaghalakhakan sa naguumiyak na luha ng langit. At pag maaraw naman ay makipaglaro sa init na hatid nito, magdilig upang mapawi ang uhaw.

Negativity Strikes again

is it me or it's just the taste of the wind?
feeling so down this past few days
feel like i am running out of options
scared and out of balance
my reality covered with dark clouds
heavy stroke of thunder
and a freaking ice chilling bits of rains
pouring on top of my head.

I am soaking up again with cigars and liquor
trying to be warm in the burning arm of fire
of Jose Quervo  nor Jack Daniels
wasted, sabage by my own mind
i cant help but cry in the midst of the night.

Glimps from my Past

Glimps from my Past

I was listening to the album of Lady Antebelium, when  one of their song catches my full attention and drag me deviously to reminisce my past relationship , particularly on time of our breakup . There is one specific guy that I must say left a huge scar in my heart. I never thought what love is all about untill I found him,  sa kanya ko naramdaman ang tunay na meaning ng Love.

I love him unselfishly, we where like good friends and lover at the same time, I think he love me most ( assuming lang :) ), kasi akala nya di ako marunong magselos na ok lang sa akin na maging super friendly sya sa ibang mga babae, di lang nya alam na gusto kung sabunutan ang buhok ng mga babaeng umaaligid sa kanya, but i trust him and i think it is enough para di nya gawin ang bagay na ayaw ko, I like it when he brag to his friends na ako ang GF nya, nakakakilig and he is sweet too, pero lahat talaga ata ng good thing me ending.

It was year 2001 middle of the month of April, I just graduate from college, being eldest in the family, the pressure is high, and the responsibility to return back the favors to your parent is a mandatory obligation with out any question, with the pressure I am having with my family, pressure to get a job as soon as possible,  plus people around us speculate that we will get married after I graduate, his parents even  talk me about that, that we should not be in a hurry, I was like ( with my wide eye and open mouth ) what the, I just bit my tongue out of respect.. quite disappointed with them honestly, kasi  wala sa utak ko na pagpapakasal ang next chapter ng buhay ko after I graduate.

After his parent talked to me, My parents also bugging me to be back in Manila ( as I was staying with my grandparent in province during my college days ) and get a job so I could help them for my other sibling educational expenses, plus the pressure I am having looking for a job, parang I can't breath.. tapos parang He hold my hand tight, it is not that tight naman kaso parang ang daming nakahawak sa akin pinag aagawan.. Bumitaw ako sa kanya,I choice my family. Ayoko muna ng hassle sa love life.. need ko mag focus para sa magulang ko.. it’s payback time and alam kung hirap rin sila at kailangan nila ako full time.. walang kaagaw.

I gave him up, tandang tanda ko pa yung araw na yun, he ask me kung mahal ko pa ba sya, kung me nagawa ba sya, he says sorry if minsan nabaliwala nya ako.. but I am determine with my plan, umiiyak ako nung umalis sya, I know he cried that time, … I wanted to tell him na kung nabasag ko ang puso nya, nadurog naman ang sa akin, namatay ng tuluyan nang binitawan ko sya. I try to get rid of the pain, sinubok na e focus ang utak sa work, pero andun pa rin sya lalo na sa gabi pag tahimik na at hindi na busy ang utak ko.

Sumubok akong pumasok ulit sa pakikipag relasyon nang nakahanap ako ng  matatag na work, pero di ako lubusang nagmamahal, kaya di tumatagal, sinubok kung tabunan, baka sakaling mawala.. baka sakaling makalimot ang puso.. pero wala sa mga napili ko ang pumalit sa pagmamahal na kayang ibigay ng puso ko sa kanya.Ang hirap pala mag sagwan palayo kung me nakatali sa bangkang gamit mo, umuusad man pero paunti unti lang. Ang tagal kung nagmahal sa kanya kahit di ko sya hawak, kuntento nang makibalita kung ano na nangyari sa kanya. Sayang kung sana nagkatagpo kami nang landas bago ko  makilala ang taong nakapagbura ng lahat ng nararamdaman ko sa kanya... siguro ... siguro lang naman ha.. baka kami ang nagkatuluyan.

Supernatural Syndrome

Yup this Supernatural Series keeping me wide awake till midnight this past few weeks. It is like a drug i just can't help not to sneak a few episode each night. Kahit nagkandahilo na ako sa work okey lang. Supernatural is about this two brother who hunts demon, ghost, monster and other figure of supernatural. Medyo nakakatindig balahibo at super suspense pero zero boredom, it also has this thing .. the sibling bond that really hook me up, on how strong the bond is, na talagang thru tick and thin, thru guns bullet and crazzy ghost chick, they damn stick their asses together.. even hell could not rip them apart.  

so far this is one of my fave quote on season 3
 "- Honestly, I think the world's going to end bloody, but it doesn't mean we shouldn't fight. We do have choices. I choose to go down swinging.- Dean

in real life we all have our own fight.. and yes life is tough. crazy and full of bitches and shits.. and lucky us humans have given a wide choices on how to dealt with it.  After all we only live once.